Roadtrip στη Σόφια

Εάν κάτι με συναρπάζει, είναι τα ταξίδια! Και μάλιστα τα ταξίδια με το αυτοκίνητο. Όνειρό μας με το Γιάννη είναι να πάρουμε ένα αυτοκινούμενο τροχόσπιτο και να γυρίσουμε τον κόσμο. Φέτος το καλοκαίρι και με τη Χριστίνα κάπως πιο συνεννοήσιμη αποφασίσαμε με τη Χρύσα να υλοποιήσουμε το πρώτο μας low budget roadtrip στο εξωτερικό. Και τι πιο ιδανικό από την κοντινή μας πρωτεύουσα της Βουλγαρίας, τη Σόφια. Βρισκόμασταν κοντά στα σύνορα (πιο κοντά απ ότι να ξεκινήσουμε από Αθήνα) καθώς μόλις είχαμε επιστρέψει από τις καλοκαιρινές μας διακοπές στον Αγιο Ευστράτιο και μέναμε λίγο έξω από την Καβάλα.

Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από εσάς θα έχετε πάει Bansko ή ακόμα και Σόφια και θα συμφωνήσετε με όσα θα περιγράψω..

Το ταξίδι

Στο πήγαινε, περάσαμε από Δράμα και μετά Εξοχή και επιστρέψαμε από Προμαχώνα και Σέρρες. Έτσι είδαμε 2 σύνορα και 2 εξτρά πόλεις. Η διαδρομή από Εξοχή είναι πιο κουραστική αλλά μαγική. Οδηγείς μέσα σε βουνά και ποτάμια και σίγουρα δεν νιώθεις ότι είσαι στα Βαλκάνια. Όμως μετά από κάποιο σημείο το βαριέσαι. Περνάς μέσα από κωμοπόλεις και χωριά και νιώθεις ότι είσαι πίσω στο 1980. Αλλά αυτή είναι η ομορφιά!
Αφού περάσαμε το Bansko η τελική ευθεία με νέους δρόμους είναι απολαυστική και χωρίς διόδια! Πρώτη και τελευταία στάση (εάν εξαιρέσουμε κατουρήματα, ζαλάδες κτλ…) ήταν στο Blagoevgrad. Ένα τεράστιο πάρκο στο κέντρο μίας κωμόπολης στην οποία παλιά υπήρχε παλιότερα ένα water park. Αξίζει η στάση και η βόλτα στο πάρκο καθώς εκτός από τον καθαρό αέρα είναι μία καλή στάση για παιχνίδι με τα παιδιά. Μέσα στο πάρκο έχει έναν χώρο τύπου μινι adventure park.

Ξεκούραση στο πάρκο Blagoevgrad

Η επιστροφή μας έγινε από Προμαχώνα. Ήταν πιο εύκολη (όχι πολλές στροφές) και συντομότερη καθώς η Εθνική πάει μέχρι τα σύνορα. Μόλις μπήκαμε στην Ελλάδα, προσγειωνόμαστε στην πραγματικότητα των ελληνικών κακών δρόμων. Μας έκανε τρομερή εντύπωση ότι όλοι τηρούσαν τα όρια ταχύτητας και γενικά η οδηγική συμπεριφορά ήταν περισσότερο Ευρώπη παρά Βαλκάνια. Πάντως καλό θα είναι να επιλέξετε καθημερινή και όχι σκ για να πετύχετε και λιγότερη κίνηση στα σύνορα.

Θυμηθείτε στο τελωνείο προς Βουλγαρία να βγάλετε βινιέτα (ένα σύστημα διοδίων) για να κινήστε χωρίς έγνοια. Και προσοχή: Όταν έχει πινακίδες «Απαγορεύεται το παρκάρισμα», το εννοούν!!!!

Που να πάτε

Μέσα σε δύο ημέρες που είχαμε στη διάθεσή μας δεν είδαμε πολλά πράγματα όμως πήραμε μία πολλή καλή γεύση της ευρωπαϊκής πλέον Σόφιας.

Muzeiko

Muzeiko: Τέλειο! Απλά Τέλειο! Θυμίζει σκανδιναβική προσέγγιση παιδότοπου με βιωματικά εργαστήρια τεχνολογίας, διαφορετικούς θεματικούς χώρους αλλά και έντονη οικογενειακή διασκέδαση. Σχεδόν φάγαμε μία ολόκληρη ημέρα! Ένα από τα καλύτερα παιδικά μουσεία με τέσσερα επίπεδα γεμάτα διαδραστικά παιχνίδια που φέρνουν τα παιδιά σε επαφή με τους δεινοσαύρους, τα φυσικά φαινόμενα όπως σεισμός και ηφαίστειο, την ανθρώπινη ιστορία, το διάστημα και τους πλανήτες, τα διαφορετικά φυτά, ζώα και πετρώματα της Γης, την αρχιτεκτονική και όλες τις επιστήμες. Στον εξωτερικό χώρο έχει πίστα αναρρίχησης. Η πινακίδα στην είσοδο τα λέει όλα: «Ένα δώρο στο λαό της Σόφιας από την Αμερική».

Muzeiko

Doktorska Gradina: Ένα από τα δεκάδες καθαρά, προσβάσιμα πάρκα της πόλης. Αξίζει να το επισκεφθείτε για διάλειμμα από τις βόλτες. Εκεί θα βρείτε και μία πολλή όμορφη και καινούργια παιδική χαρά

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας: Εάν έχετε πάει στο Γουλανδρή, τότε δεν αξίζει να χάσετε χρόνο. Εκτός εάν θέλετε να δείτε πώς είναι το “σκληρό αθάνατο δημόσιο” κτήριο και φυσικά η αντίστοιχη νοοτροπία. Σίγουρα έχει γυριστεί εδώ το “Μία νυχτα στο Μουσείο”…..

Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

Ζωολογικός Κήπος: Σε κάθε πόλη που πάμε, επισκεπτόμαστε τον Ζωολογικό κήπο. Και όχι άδικα. Λένε ότι ο χώρος αυτός αντιπροσωπεύει την εικόνα/κουλτούρα της πόλης! Ο χρόνος όμως εδώ, έχει σταματήσεις κάπου εκεί στο 80. Βρώμικος, με έντονη δυσοσμία, παρατημένος και αδιάφορος σε σχέση με το δικό μας Αττικό Πάρκο ή άλλους στην Ευρώπη. Ενδιαφέρουσα είναι η αρχιτεκτονική των «κλουβιών» που θυμίζουν έντονα «πρώην ανατολικό μπλοκ» και σίγουρα οι φιλοζωικές πρέπει να παρέμβουν. Αξίζει μία βόλτα στο χρόνο… Πάντως εδώ δεν ισχύει αυτός ο κανόνας, καθώς η πόλη ήταν αρκετά καθαρή, οργανωμένη και σύγχρονη.

Ζωολογικός Κήπος

Paradise Center: Ως κλασικοί καταναλωτικοί τύποι, επισκεφθήκαμε το συγκεκριμένο mall, έτσι για να δούμε πώς είναι. Σύνδεση με metro και δεκάδες καταστήματα τα οποία τα βρίσκεις και στην Ελλάδα. Όχι κάτι αξιόλογο αλλά εάν είστε από αυτούς που την βγάζουν σε Malls, αξίζει!

Διαμονή & Μετακινήσεις.

Εμείς μείναμε στο κέντρο της πόλης, στο Rila Hotel. Αξιοπρεπέστατο, καθαρό, μεγάλο δωμάτιο, ανακαινισμένο μέσα και με πρωινό. Εναλλακτικά, μπορείτε να ψάξετε στα κλασικά Booking και AirBnB. Γενικά θα πρότεινα να μείνετε στο κέντρο της πόλης καθώς τα έχετε όλα στο πιάτο σας.

Οι μετακινήσεις είναι πολύ οικονομικές. Είτε με ταξί, είτε με το μετρό δεκαετίας, είτε με τα παραδοσιακά βαριά ρώσικα τραμ. Το σύστημα συγκοινωνιών είναι πολύ καλό και εύκολο για τα δεδομένα μιας πρώην ΕΣΣΔ πόλης. Δεδομένου ότι πήγαμε πρώτη φορά με παιδιά στο εξωτερικό ήταν πολύ καλή εμπειρία (και το κάνουμε με τη Χρύσα στα ταξίδια μας) να την δούμε γρήγορα και με ασφάλεια, χρησιμοποιώντας διάφορες κεντρικές γραμμές τραμ. Αξίζει, είναι οικονομικό και έχει πλάκα!

Βόλτα με tram

Αναφορικά με το φαγητό, έπαιξε πολύ Trip Advisor αλλά το καλύτερο των καλύτερων ήταν Skaptobara. Το καλύτερο burger που έχουμε φάει!! Δοκιμάστε τα όλα!

Απολογιστικά, μας άρεσε η εμπειρία του πρώτου μας οικογενειακού ταξιδιού μας στο εξωτερικό. Εκτός από οικονομικό, είχε και πλάκα. Είμασταν χαλαροί και ορεξάτοι!

Κατά την προσωπική μου άποψη είναι πολύ βασικό τα παιδιά μας να έχουν διαφορετικά βιώματα και πολλές εμπειρίες. Θα τους φανούν χρήσιμες στη πορεία της ζωής τους.

Βόλτα στα αρχαία που βρέθηκαν, κατασκευάζοντας το μετρό

Ακολουθήστε το DadsRules στο Instagram:

inst-dr2

Διαβάστε επίσης:
Άγιος Ευστράτιος
Αποδράσεις έως 200χλμ
Το πρώτο μας ταξίδι με το αεροπλάνο
Το πρώτο μας ταξίδι με πλοίο
12 Σαββατοκύριακα
Οι άγονοι μπαμπάδες

About Κωνσταντίνος Εφραιμίδης

Τον Αύγουστο του 2013 απέκτησα τον γιό μου Γιάννη, ο οποίος ως γνήσιο λιονταράκι μας κάνει ότι θέλει. Νιώθοντας την ανάγκη να μοιραστώ αυτό το πρωτόγνωρο συναίσθημα με όσους περισσότερους μπορώ, το Φεβρουάριο του 2014 δημιούργησα αυτό το ημερολόγιο σκέψεων. Έτσι για να λέμε αυτά που νιώθουμε σε άλλους μπαμπάδες. Στο ενδιάμεσο ξανάγινα πατέρας, αποκτώντας μία πανέμορφη κόρη, τη Χριστίνα-Ιφιγένεια και οι σκέψεις πολλαπλασιάστηκαν..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *