Τους τελευταίους μήνες έχει προστεθεί έντονα στο καθημερινό μας λεξιλόγιο η λέξη ΜΑΣΚΑ. Μία λέξη για κάποιους ζωτικής σημασίας, για κάποιους στοιχείο της καθημερινότητά τους και για κάποιους άλλους χαλάκι να το πατήσουν!
Το να κρύβουν οι άνθρωποι τα πρόσωπά τους είναι κάτι που το κάνουν από τα πολύ παλιά χρόνια. Κυρίως για ψυχαγωγικούς λόγους. Ήθη και έθιμα σε ολόκληρη την Ελλάδα μας θυμίζουν ότι οι παρέες φορώντας τρομακτικές ή άλλου είδους μάσκες εξόρκιζαν το διάολο ή ξεγελούσαν φίλους τους. Επιστρέφοντας στο σήμερα, τη λέξη “μάσκα” απέφευγα να τη χρησιμοποιήσω ή να την αναφέρω γιατί πολύ απλά μου θυμίζει τις Απόκριες, τις οποίες σιχαίνομαι! Έτσι αυτή η κατηγορία μάσκας (της αποκριάτικης) είναι πολύ μακριά από μένα.
Την πρώτη φορά που είπαμε στη Χριστίνα-Ιφιγένεια ότι δε θα μπορούσε να έρθει μαζί μου στο super market γιατί δεν έχει μάσκα, εμφανίστηκε μετά από λίγα λεπτά με μία αποκριάτικη. Από τότε (κάπου στο τέλος Μαρτίου) έως και σήμερα η μάσκα από πλαστικό παιχνίδι έγινε απαραίτητα για κάθε μας μετακίνηση.
Εκτός από τις Απόκριες κάποιοι άλλοι φορούσαν τη μάσκα για λόγους υγείας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, την πρώτη φορά που για δουλειά, χρειάστηκε να επισκεφθώ το Ογκολογικό Νοσοκομείο ΕΛΠΙΔΑ. Στην αρχή της επαγγελματικής μου σταδιοδρομίας και βέβαια χωρίς να έχω σκεφτεί να κάνω παιδιά, αντίκρισα μία συνεργάτιδα. Αφού χαιρετηθήκαμε τη ρώτησα έκπληκτος, τί έκανε εκει. Μου απάντησε δείχνοντας προς τα κάτω. Ήταν το παιδί της. Φορώντας μία μικροσκοπική μάσκα και σέρνοντας σωληνάκια και καλώδια προσπαθούσε να γίνει καλά. ΣΟΚ! Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι αυτό το παιδάκι θα πάλευε με κάτι τόσο ισχυρό για να βγει τελικά νικήτρια. Για τη μικρή Νεφέλη, η μάσκα ήταν ζωτικής σημασίας.
Και ερχόμαστε στο δικό μας σήμερα. Στο σήμερα που ξαφνικά για κάποιους η ζωή μας αλλάζει, για κάποιους συνεχίζει να είναι μία κανονικότητα και για κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι μας φιμώνουν. Η χρήση της μάσκας γίνεται υποχρεωτική παντού για να προστατέψουμε ό,τι αγαπάμε εξίσου με τα παιδιά μας: Τους γονείς μας! Όσο γραφικό και εάν ακούγεται όσο περιττό και να το θεωρούμε, δεν παύει να είναι υποχρέωση. Όπως είναι υποχρέωση ότι πρέπει να φοράμε ζώνη ή κράνος. Επειδή δεν έχουμε δει νεκρό από τροχαίο, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν τροχαία. Απλά πράγματα.
Από την αποκριάτικη μάσκα, έως τη μάσκα των παιδιών με καρκίνο, η μάσκα κρύβει και συναισθήματα τα οποία εκφράζαμε κυρίως με το στόμα μας. Κρύβει ένα άλλο είδος επικοινωνίας. Μία επικοινωνία που τώρα έχει κρυφτεί πίσω από ένα κομμάτι πανί. Όμως ο άνθρωποι είναι προσαρμοστικά όντα και θα μπορέσουν να βρουν τη λύση.
Θα μπορέσουμε να μοιράσουμε και πάλι χαμόγελα!!!
Ακολουθήστε το DadsRules στο Instagram:
